Λουτρά - Ξενώνες

Στην περιοχή εξωτερικά της ανατολικής επέκτασης του τείχους που ενισχύθηκε σημαντικά κατά τους ρωμαϊκούς χρόνους, διατηρούνται κατάλοιπα οικοδομημάτων της ίδιας εποχής. Η χρήση τους σχετίζεται με την εξυπηρέτηση των αναγκών του μεγάλου αριθμού των προσκυνητών που προσέρχονταν στο Ιερό.

Λείψανα λουτρικών εγκαταστάσεων με υπόκαυστο σύστημα θέρμανσης (suspensurae) είναι ορατά νοτιοανατολικά της Κρήνης της Ρωμαϊκής Αυλής: πρόκειται για υπόγειο χαμηλό χώρο με σειρές από πήλινους πεσσίσκους που στηρίζουν δάπεδο από πήλινες πλάκες. Στον χώρο αυτόν διοχετευόταν ο ζεστός αέρας που παραγόταν από θερμαντικό κλίβανο (praefurnium) και με αυτόν τον τρόπο θερμαίνονταν τα δάπεδα των υπερκείμενων αιθουσών.

Οι Θέρμες, όπως είναι γνωστές οι λουτρικές αυτές εγκαταστάσεις, διέθεταν αίθουσες ψυχρού (frigidarium), χλιαρού (tepidarium) και θερμού (caldarium) λουτρού, ώστε το σώμα να προσαρμόζεται σταδιακά από τη θερμοκρασία του κρύου λουτρού σε αυτή του ζεστού και αντίστροφα. Το συγκρότημα των Θερμών συμπλήρωναν επίσης χώροι αναψυχής, ευεξίας και κοινωνικών συναναστροφών.

Τα οικοδομήματα στην περιοχή νότια των Θερμών, λόγω της διάταξής τους και των ευρημάτων, ερμηνεύθηκαν ως Ξενώνες που εξυπηρετούσαν τη σύντομη διαμονή των  πιστών κατά την διάρκεια της τέλεσης των  Ελευσινίων Μυστηρίων.

Περίκλειο Τείχος