Σιροί
Οι σιροί ήταν αποθήκες στις οποίες συγκεντρώνονταν οι «απαρχές», οι πρώτοι καρποί της αγροτικής παραγωγής σε αναλογία τουλάχιστον 1/200 για το σιτάρι και το διπλάσιο 1/600 για το κριθάρι, που όλες οι πόλεις ήταν υποχρεωμένες να προσφέρουν στη θεά Δήμητρα, σαν ένα είδος φόρου σε είδος.
Τις «απαρχές» παραλάμβαναν οι ιερείς της θεάς και επιβαλλόταν η άμεση και έγκαιρη παράδοση πριν από τα Ελευσίνια Μυστήρια που τελούνταν το φθινόπωρο, όσο και η υψηλή ποιότητα των αγροτικών προϊόντων.
Ο σιρός της εποχής του Πεισίστρατου (6ος αι. π.Χ.) βρίσκεται στα δυτικά των Μικρών Προπυλαίων, έχει ορθογώνια κάτοψη και είναι κατασκευασμένος με ιδιαίτερα προσεγμένο πολυγωνικό σύστημα τοιχοδομίας από τεφροκύανες ελευσινιακές λιθοπλίνθους. Συνεχίζεται δυτικότερα, κάτω από το μεταγενέστερο υστερορωμαϊκό τείχος που κτίστηκε με ποικίλα και διαφορετικά οικοδομικά υλικά για την προστασία του Ιερού κατά τον 3ο αιώνα μ.Χ.
Στο ανατολικό τμήμα του ιερού, στην περιοχή μεταξύ του Πεισιστράτειου και του Περίκλειου τείχους, σώζεται σε αρκετό ύψος, η μία από τις δύο σειρές τετράγωνων πεσσών που στήριζαν την επίπεδη οροφή ενός υπόστυλου κτηρίου με τριγωνική κάτοψη, το οποίο χρησίμευε ως σιρός την εποχή του Περικλή (5ος αι. π.Χ.). Σώζονται, επίσης, τα θεμέλια από τους μεγάλους και επιμήκεις (60x6μ.) σιρούς των ρωμαϊκών χρόνων
5418