Ο μύθος της «Η Φεύγουσας Κόρης» κοσμεί 30 επιλεγμένα στέγαστρα στάσεων Μέσων Μαζικής Μεταφοράς στην Αθήνα στο πλαίσιο της διαφημιστικής προβολής της επανέκθεσης του Αρχαιολογικού Μουσείου Ελευσίνας
Η «Φεύγουσα Κόρη»
Μαρμάρινη γυναικεία μορφή που πιθανότατα προέρχεται από αέτωμα μικρού κτηρίου με θέμα την αρπαγή της Περσεφόνης από τον Πλούτωνα ή την άνοδό της από το σκοτεινό βασίλειό του.
Το νεαρό κορίτσι με τον άζωστο πέπλο έχει ταυτιστεί με την Περσεφόνη, που τρέχει για να ξεφύγει ή με κάποια από τις φίλες της, τις Ωκεανίδες, που προσπαθεί να απομακρυνθεί από το θέαμα της βίαιης αρπαγής. Μία νεότερη θεωρία υποστηρίζει πως απεικονίζεται η θεά Εκάτη, η οποία θα κρατούσε δύο ψηλές δάδες στα χέρια της για να φωτίσει τον δρόμο της Περσεφόνης που επιστρέφει από τον Κάτω Κόσμο.
Η κίνηση του δεξιού ποδιού σχηματίζει αλλεπάλληλες καμπύλες πτυχές στο ένδυμα, ενώ το ιμάτιο είναι διπλωμένο στον δεξιό βραχίονα και θα τυλιγόταν στο αριστερό χέρι, το οποίο δεν έχει διασωθεί. Το διάδημα στα μαλλιά είναι σημάδι υψηλής ή και θεϊκής καταγωγής.
Το ιδιαίτερα όμορφο και ήρεμο πρόσωπο της Κόρης δικαιολογείται από την επιλογή του καλλιτέχνη να μην αποδώσει φυσιοκρατικά τα συναισθήματα του φόβου και της αγωνίας της αρπαγής, αλλά να προβάλει τη νεανική ομορφιά της.
Χρονολογείται στις πρώτες δεκαετίες του 5ου αιώνα, στη μετάβαση από την γλυπτική των αρχαϊκών χρόνων στην τέχνη της κλασικής εποχής.
1627